หลังจากวัดความดันเลือดก่อนพบหมอ...พบว่าความดันเลือดสูงถึง 201...คุณพยาบาลก็ได้ซักถามหาที่มาที่ไป...ก็เจอว่าตั้งแต่เช้าที่่ออกเดินทางจากก็ยังไม่ได้กินข้าวกินยาควบคุมความดันเลย...แต่พอว้ดหลังจากทานยาแล้วก็ได้ค่าปกติ...แต่คุณพยาบาลใจดีได้ลองวัดความดันเลือดด้วยเครื่องแบบเก่ากับแขนทั้งสองข้างพบว่าค่าออกมาตรงกันคือ 150/70
ในระหว่างที่คุณหมอตรวจอาการแขนขาที่พบว่ามีอาการที่ดีขึ้นเร็วกว่าทั่วๆ ไป ก็ขอให้เดินให้ดูสองรอบก็พบว่าการตอบสนองส่วนต่างๆ ดีมากไม่พบข้อบกพร่องเลย...คุณหมอก็คาดว่าร่างกายน่าจะฟื้นฟูกลับคืนมาปกติได้ทั้งหมดและภายในระยะเวลาไม่นานด้วย
ส่วนเรื่องกังวลถึงข้อเท็จจริงในเรื่องเนื้อสมองบางส่วนถูกทำลายเสียหายไปแล้ว...คุณหมอก็บอกว่าใช่ที่เนื้อสมองถูกทำลายแต่ก็อาจจะไม่ใช่ทั้งหมด...อีกทั้งยังมีเนื้อสมองที่มาช่วยทำงานได้อีกจึงไม่ต้องกังวลในเรื่องนี้
แล้วควรออกกำลังกายอะไรบ้างและควรออกกำลังกายมากแค่ไหน...คุณหมอใช้พื้นฐานการใช้ชีวิตมาเป็นการออกกำลังกาย...ก่อนหน้านี้แขนขวาเท้าขวาทำหน้าที่อะไรบ้างก็ให้สิ่งต่างเหล่านั้นแหละ...เริ่มจากหน้าที่ประจำวัน จับช้อนกินข้าว,จับแก้วกินน้ำ,ติดกระดุม,เขียนหนังสือเป็นต้น ถ้าไม่ใช้เลยมือก็สูญเสียการทำงานไป จากนั้นก็ให้ดูจากการทำงานในแต่ละวัน...หากทำได้ก็ให้ทำเลย...ส่วนที่จะต้องฝึกให้มากก็คือการใช้มือ...เพราะนิ้วมือกว่าที่จะทำงานได้เกิดจากการสั่งการจากสมองหลายๆ ส่วนประกอบกัน...จึงเป็นเรื่องยากที่จะต้องใช้เวลาเรียนรู้ตรงนี้...แต่เมื่อทำได้แล้วเรี่ยวแรงพลังการหยิบจับก็จะกลับมาเอง
ส่วนความสมดุลของความมากน้อยในการออกกำลังกายในแต่วันก็ให้เริ่มฝึกเดินเป็นประจำทุกวันอย่างน้อยสองครั้งโดยเริ่มใช้เวลาไม่น้อยกว่าสิบห้านาทีจนถึงสามสิบนาที...จากนั้นก็ให้เพิ่มเร็วในการเดินจนกระทั่งวิ่งได้
จากนั้นคุณหมอได้สั่งให้ผมได้พบกับฝ่ายกายภาพบำบัดเพื่อเรียนรู้การทำกายภาพเพิ่มเติม
